Transport publiczny w Stambule

Każdy poranek rozpoczynał się dla nas wraz ze wschodem słońca, gdy byliśmy już gotowi na poznawanie miasta wdrapywaliśmy się po pochyłej ulicy Fatih żeby dojść do serca dzielnicy. Nawet jeśli chcieliśmy odwiedzić przeciwny kierunek miasta z chęcią powracaliśmy z okolice Hagia Sophia żeby móc zobaczyć ją w świetle porannych promieni słońca. Gdybym miała wybrać swój ulubiony środek transportu w Stambule to ciężko byłoby mi wskazać tylko jeden, bo każdy z nich jest na swój sposób wyjątkowy.

Zacznijmy od pokonywania kilometrów pieszo. Jeżeli wybierzemy tę opcję na pewno nie pożałujemy tej decyzji, ponieważ możemy odkrywać miasto krok po kroku jednocześnie chłonąc jego atmosferę i degustując unikatowych specjałów takich jak świeżo wyciskany sok z granatów, parzoną kawę prosto z tygielka czy ulec pokusie i zakupić lokum.

 Jeśli chcemy przedostać się na sąsiedni kontynent możemy wybrać klasyczny środek lokomocji jakim jest prom lub też mniej oczywisty -Marmaray czyli pociąg, którego linia wiedzie po dnie cieśniny Bosforskiej i łączy kontynenty historycznego Jedwabnego Szlaku.

Wybierając prom będziemy mogli nacieszyć się widokiem przepięknej architektury, którą będziemy podziwiać z innej perspektywy a także relaksować się patrząc na ptaki szybujące blisko bark. Warto dodać, że statki pomimo upływu lat i ciągłego użytkowania pozostają w świetnym i wręcz nienaruszonym stanie. Podczas rejsu, możemy wzmocnić się herbatą podawaną w klasycznych szklaneczkach. Promy kursują co kwadrans, jednak zaraz po zamknięciu drzwi poczekalni w korytarzu zaczynają się zbierać kolejni pasażerowie

Kiz kulesi

Marmaray łączy ze sobą systemy kolejowe dwóch kontynentów w zgodna całość. Trasa liczy sobie ponad 70 km z czego tunel ma prawie 14 km długości, natomiast odcinek pod Bosforem - prawie półtora kilometra. Znajduje się na głębokości ponad 55 metrów i jest najgłębszym tunelem kolejowym tego typu na świecie. Marmaray jest realizacją wizji, która narodziła się w II połowie XIX wieku. Dokładnie w roku 1860 rozpoczęto snucie planów mające na celu niezahamowany przepływ pasażerów, jednakże realizacja była niemożliwa ze względu na niewystarczające rozwiązania konstrukcyjne. Wtedy też brano pod uwagę stworzenie tunelu umieszczonego na palach. Dzięki tej realizacji na tę chwilę jest możliwy transport około miliona osób dziennie co jest bardzo znaczące dla tak zatłoczonego miasta. Przejazd pomiędzy kontynentami zajmuje do czterech minut i łudząco przypomina podróż metrem. Koniec realizacji projektu musiał zostać przesunięty ze względu na wykopaliska podczas prac pochodzące z czasów Bizancjum mianowicie pozostałości po bizantyjskim porcie z czwartego wieku naszej ery. 

łódź znaleziona na dnie zatoki Bosforskiej

https://www.facebook.com/tcddmarmaray/photos/a.360440797435886.1073741828.359226807557285/769504723196156/?type=3&theater

Tunel kolejowy pod Bosforem otwarto 29 listopada 2013 roku w dniu święta narodowego, w 90 rocznicę powstania Republiki Turcji. W 1923 roku prezydentem nowej republiki został Mustafa Kemal, zwany Atatürkiem, któremu Turcy zawdzięczają mnóstwo znaczących reform, które w efekcie ustanowiły Turcję krajem świeckim i doprowadziły do wyraźnego rozwoju państwa.

przedstawienie historii Imperium Ottomańskiego przy użyciu ceramicznych płytek ornamentowych
https://www.facebook.com/tcddmarmaray/photos/a.360440797435886.1073741828.359226807557285/955298307950129/?type=3&theater

panorama miasta wykonana z ornamentowych płytek ceramicznych
https://www.facebook.com/tcddmarmaray/photos/a.360440797435886.1073741828.359226807557285/751554228324539/?type=3&theater

Stambulskie tramwaje kursują bardzo często w odstępach kilkudziesięciu sekundowych jeśli chodzi o godziny szczytu, a mimo to są bardzo zatłoczone. Dzięki nim możemy się stosunkowo szybko przemieścić po mieście a w dodatku możemy mieć pewność że wysiądziemy na właściwym przystanku-Turcy są perfekcyjnymi obserwatorami i bez problemu wyłapią moment w którym zaczniemy się rozglądać w poszukiwaniu charakterystycznego punktu który zapamiętaliśmy  lub też zaczniemy wzrokowo analizować plan linii i na pewno dopytają się nas gdzie chcielibyśmy dotrzeć.

Metro a także autobusy są również bardzo dobra opcją jeśli zależy nam na czasie ale są też bardzo anonimowe, jednakże na pewno uzyskamy pomoc jeśli o nią zapytamy.

Jak widać wszystko zależy od nas, naszego nastroju a także czasu jakim dysponujemy.

W obliczu Mądrości Bożej

Na przedpołudniowym spacerze zdecydowaliśmy, że jest to idealny moment żeby odwiedzić świątynie Mądrości Bożej. Kolejka była bardzo długa, ale to nas nie zniechęciło, gdyż jej niepowtarzalne piękno wprowadziło nas w ogromny zachwyt.

Była to najwyższa rangą świątynia w Bizancjum, przez wieki stanowiąc miejsce koronacji cesarzy. Od początku była niedoścignionym wzorem świątyni doskonałej, a także symbolem Kościoła bizantyjskiego.  Od rozpoczęcia prac do naniesienia ostatnich detali minęło 5 lat, a prace przy jej budowie zostały ukończone pod koniec 537 roku. Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków w 1453, sułtan Mehmed II zapragnął  przekształcić ją w meczet.
Ze względu nad nadszarpniętą kondycję świątyni Turcy zajęli się jej konserwacją i wzmocnieniem m.in. przez  konstrukcję dodatkowych przypór. Gdy Hagia Sophia była już traktowana jako meczet część chrześcijańskich symboli zostało ukryte.

Na przestrzeni wieków świątynia była modernizowana i ozdabiana, przez co na jej terenie zostały umieszczone perły architektoniczne takie jak między innymi: biblioteka, loża sułtańska, unikatowe medaliony z kaligrafowanymi imionami Mahometa i kalifów czy fontanna do ablucji.

Po upadku imperium osmańskiego Turcja stała się świeckim krajem. Po tych przemianach, Atatürk będąc prezydentem republiki zmienił charakter świątyni, która była przez 916 lat chrześcijańska, a przez 481 lat muzułmańska, na budynek świecki - muzeum. Dzięki temu ze ścian zniknęły tynki, które wcześniej zakrywały chrześcijańskie mozaiki a z podłogi usunięto dywany. 

Na chwilę obecną, Hagia Sophia świetnie ukazuję współistnienie dwóch odrębnych religii. Co roku jest odwiedzana przez miliony turystów z całego świata. Z pewnością nikt po takiej wizycie nie pozostaje obojętny. Gościła w swoich progach takie osobistości jak Jan Paweł II czy Barack Obama. Miliony ludzi przybywają tutaj, aby przekonać się o jej majestatycznym pięknie, a także  uwiecznić je na fotografiach. Nam udało się również zrobić zdjęcie Gli, kotce która jest tutaj rezydentką i  szybko przełamuje pierwsze lody nawet tych, którzy nie uważają się za kocich miłośników.

O Świątyni Mądrości Bożej można by mówić bez końca zachwycając się kunsztem przejawiającym się w najmniejszym szczególe, jednak dla mnie przekroczenie jej progów było przede wszystkim pierwszym krokiem żeby móc poznać w lepszy sposób sztukę bizantyjską a także spróbować małymi krokami odkryć   orientalną sztukę wschodu.
Ominęła mnie szansa spełnienia życzenia poprzez wsparcie płaczącej kolumny, która jeśli wierzymy legendom, jeśli po włożeniu w jej otwór kciuka i wykonaniu w nim pełnego otworu nasz kciuk pozostanie lekko wilgotny możemy być pewni,że jedno z naszych życzeń się ziści.
Pomimo to, spełniłam niejedno marzenie jadąc właśnie do tego kraju i przeżywając wspaniałe chwile w miejscach, które pozostawały w mojej wyobraźni.